ساغر اشک گدایان در میکده ات     حاصل عشق تو و آن می جانانه تست

مولای من بار دیگر سالروز ولادت باشکوه و لحظه فرود آسمانی شما از عرش کبریایی ملکوتیان فرا رسید و ما همچنان در حسرت دیدار سلاله پاک عصمت و یگانه عالم خلقت باقی ماندیم . آقای من تا چند سال دیگر با دلهای خونین انتظار باید ولادت با سعادت شما را جشن بگیریم و هر سال با چشمانی اشک بار از شوق ولادت شما و قلبهایی دردناک از هجر فرزند شما از شما تمنا کنیم دعا کنید تا او بیاید.

نویسندگان ؛ شاعرا ن ؛ ادیبان و سخنوران ؛ مداحان ؛ و... همه و همه در این ایام مشغول حمد و ثنا و سپاس خداوندند که چون شما مولودی را به جهانیان هدیه داده است . شادی قلب ما وصف ناپذیر و بی انتهاست چون شمایی در کنار ماست  . چون در جوار شما روح و قلبمان دارای پشتوانه ای بس عظیم است  که هر وقت در مشکلات و غمها و آلام زندگی  عرصه را تنگ میبیند دست نیاز به سوی شما دراز میکند و پاسخی توام با آرامش دریافت میکند و رضای خدا را در رضای شما دیدن لذتی بس وصف ناپذیر است .

مولای من میدانم که شما راضی به دیدن چشمان اشکبار ما در فراق آن نازنین پنهان از نظرهای آلوده به گناه ما نیستید پس با یک نظر ملکوتی و عنایت خاص خود جلادهنده قلبهای گنهکار ما باشید و دست نوازش خود را از سر این بنده گان سراپا تقصیر آرزومند خود بر ندارید شاید که باز بینیم دیدار آشنا را.

مولای من همه این روزها شادند و شادی خود را با گل و شیرینی و شربت ابراز میکنند یعنی میشود هدیه میلاد شما پایان محنتهای دوری از آن گل همیشه با طراوت غایب از نظرها باشد؟